Yumurtalık Kistlerinin Tanı ve Tedavisi
Yumurtalık kistleri çoğu zaman rutin jinekolojik muayene sırasında ya da başka bir sebepten dolayı doktora başvurulduğunda ultrasonla saptanırlar. Ultrasonografi ile 25 mm den büyük follikül kistleri yumurtalık kisti olarak kabul edilmektedir. Yumurtalık kistlerinde hastanın yaşı, kistin büyüklüğü, şekli, içeriğinin kistik yada solid yapıda olması, etrafa yapışık olup olmaması da önemlidir.
Ultrasonografi ile bakıldığında içi saf su dolu görünümde olan kistler genellikle iyi huyludurlar. Bu tür kistler fonksiyonel kist oldukları için hormon salgıları arttıkça bazı belirtilere de neden olabilirler. Bazen hastanın ve kistin durumuna göre tomografi, manyetik rezonans, hormon testleri ve kanda tümör testleri bakılabilir.
Yumrtalık Kistlerinde İyi Huylu Ve Kötü Huylu Ayrılma Kriterleri
İyi Huylu Kistler:
- Kistik görünümde
- Düzgün sınırlı
- Hareketli, mobil
- Tek taraflı
- 6 cm den küçük
Kötü Huylu Kistler:
- Solid görünümde
- Sınırları düzensiz (irregüler)
- Etrafa yapışık
- Çift taraflı
- 6 cm den büyük
TEDAVİ
Basit yumurtalık kistleri saptandıklarında doğum kontrol ilaçları ile basit bir şekilde tedavi edilebilmektedir. Ancak bazı kistlerin tedavisi doğum kontrol ilaçları ile mümkün değildir. Cerrahi tedavi gerekmektedir.3 ay doğum kontrol ilacı kullanmaya rağmen küçülmeyen kistler,6 cm den büyük kistlerde,kistin torsiyone olması yada rüptüre olması durumunda,Dermoid kistlerde ve kanseri düşündürecek bulguları olan kistlerde cerrahi tedavi yapılmalıdır.
Cerrahi tedavide 5 cm den küçük olan kistlerde laparoskopi denilen kapalı ameliyat yöntemi tercih edilmelidir. 5 cm'den büyük ve daha komplike kistlerde laparotomi ile denilen açık ameliyat tercih edilmelidir.
Ultrasonografi ile kist saptandığında kistin içinde solid (Katı) komponentler varsa ve tümör testleri de yüksek çıkarsa operasyon için çok beklenmemelidir.
Cerrahi olarak tedavi edilen kistler çıkarıldıktan sonra mutlaka patolojik incelemeye gönderilerek kesin tanısı konulabilmektedir. Daha sonra çıkan patoloji sonucuna göre bir ek tedavi gerekip gerekmediği planlanmalıdır.